Cebula zwyczajna (Allium cepa)
Cebula zwyczajna (Allium cepa) – to znane i powszechnie stosowane warzywo należące do rodziny amarylkowatych (Amaryllidaceae, wcześniej przydzielano ją do liliowatych). Prawdopodobnie, pochodzi z Azji Mniejszej, ponieważ już 4000 lat p.n.e. stosowano ją w Mezopotamii. W późniejszym czasie sprowadzono ją do Grecji i do Egiptu. Natomiast jeśli chodzi o jej cechy morfologiczne to Cebula zwyczajna wytwarza bardzo skróconą łodygę i powstają u niej głąbiki, przechodzące w łodygę pozorną. Na niej następnie wyrastają kwiatostany w postaci baldachów z dużą ilością kwiatów. Pojawiają się one w drugim roku po posadzeniu. Ponadto, jej pochwy liściowe tworzą cebulę, z której wyrastają również liście asymilacyjne.
Jadalna jest praktycznie cała roślina, a najczęściej spożywa się jej organ spichrzowy (cebulę), z której można zrobić sok dodając do niej soli.
SKŁADNIKI AKTYWNE
Cebula zwyczajna zawiera wiele związków o leczniczych właściwościach. Wśród nich tiosulfiniany: allina i allicyna; karotenoidy, kwasy organiczne, olejki eteryczne, witaminy (C, A, B1, B2, B6, E) oraz sole mineralne (potas, fosfor, żelazo, wapń). Ponadto, w łupinie można znaleźć pochodne kwercetyny.
WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE
Zawarte w niej substancje sprawiają, że cebula wykazuje działanie przeciwzapalne, antybakteryjne i antyagregacyjne – zapobiegają powstawaniu zatorów w przepływie krwi (tiosulfinaty i sulfinyldisulfidy). Natomiast polifenol kwercetyna z łupiny cebuli wykazuje działanie anty-neoplastyczne czyli zapobiega powstawaniu nowotworów tam, gdzie zachodzą przewlekłe procesy zapalne. Kwercetyna pomaga także w usuwaniu już istniejących nowotworów (indukuje ich apoptozę). Natomiast sok z cebuli stosuje się w terapii chorób degeneracyjnych żołądka (np. wrzody), w kaszlu i we wczesnym stadium grypy. Według literatury można go również stosować zewnętrznie na brodawki.
PRZECIWWSKAZANIA
Nie należy jej stosować przy nadczynności tarczycy.
LITERATURA:
I. Lidia Wincek: Roslinne terapie antynowotworowe w praktyce terapeutycznej. Vital, Białystok 2017. ISBN: 978-83-65404-64-0
II. Leszek Marek Krześniak, “Apteczka Ziołowa”, Wyd. Sport i Turystyka, Warszawa, ISBN 83-217-2738-7
III. Edyta Überhuber, Jan Schulz: Leki z Bożej apteki, Chrześcijański Instytut Wydawniczy „Znaki Czasu” , Warszawa 2007. ISBN: 978-83-7295-093-2
IV. Źródło zdjęcia: Droga do natury